دو منطقی

در پایانِ روزِ اولِ سمینارِ منطق، شاگردِ سابق وقتِ خداحافظی پرسید ”سخنرانیِ فردا ساعتِ نُه فکر می‌کنید خوب باشد؟ بیایم؟“ استادِ سابق و دوستِ عزیزِ دهه‌ی اخیر گفت ”بعید می‌دانم. من که خودم اگر می‌توانستم [یعنی: اگر مسؤولیتی نداشتم] نمی‌آمدم.“ 

”می‌خواهید من به‌جای شما نیایم؟“

 

یک نظر برای "دو منطقی"

  1. یا این‌که استادِ سابق و دوستِ عزیزِ دهه‌ی اخیر بگوید: "بعید می‌دانم. من که خودم هم دارم به جای تو می‌آیم!"

     

نظرتان را بنویسید