5 نظر برای "بعضی نکات درباره‌ی فرهادی و نادر و بقیه"

1. اتفاقا به نظرم به همان دلیلی که اشاره کردید برخی دوستانتان درست نمیگوبند. کارکرد این صحنه نه تنها گذاشتن جایی برای تنفس نیست، بلکه به عکس، نفسگیرتر کردن آن چیزی است که در دقایق آینده رو خواهد شد. شما صحنه را میبینید، خوشتان میشود، میخندید، سبک میشوید، و همین باعث میشود که در صحنه های بعد فشار بیشتر خودش را به شما تحمیل کند.
   بنظرم باید اندکی به عقب برگردیم و نگاهی به آثار قبلی فرهادی هم بیاندازیم. شبیه همین ساختار (سرخوشی های پیش از حادثه)در درباره الی هم بود. داستان یک شهر مجموعه ای اپیزودیک بود و تقریبا در هر قسمت آن هم همین روال بود. یک جاهایی شما برای چند لحظه یک دل سیر میخندید ولی هنوز گره داستان رو نشده است. یک جورهایی تبدیل به امضا شده برای فیلمساز. فیلم البته – نظیر دیگر آثار فرهادی – سکانس ها (یا پلان ها)ی کوتاهی دارد که سر جایشان (وسط گردو خاک توفان) هستند و دقیقا همان کارکرد تنفس را دارند، ولی نه این یکی.

   ضمنا بدم نمیامد بندهای احتمالا حذف شده این متن را هم میخواندم

   پاسخ

2. دربارهّ نام نادر: گمانم به نام حجت هم تصریح نمی‌شود. شاید تمهیدی است برای تعمیم شخصیتهای فیلم. یعنی اینها دو فردی که مقابل هم قرار گرفته اند نیستند، بلکه نمایانده دو طبقه اند.
   دربارهّ نقد رفتار سیمین: درست است که مقتضی تمدن این است که نادر سیمین را مجبور به در کنار او ماندن نکند. اما شایستهّ رفتار "عاشقانه" هم این است که نادر حداقل به سیمین بگوید که از رفتنش ناراحت می‌شود و دوست دارد که او بماند. گلهّ سیمین از دومی است که البته مستلزم نقض اصلی از اصول رفتار متمدانه هم نیست. این هم بیشتر از غرور نادر ناشی می‌شود. به یاد بیاورید که نادر ابا دارد طرز کار با ماشین رخشتشویی را از سیمین بپرسد. البته ترمه هم بی تقصیر نیست. چون او نادر را از قصد سیمین برای بازگشت باخبر کرده است. به نظر می‌رسد همین اطمینان نادر از بازگشت سیمین باعث می‌شود که "ذل تقاضا" از سیمین را نپذیرد.
   دربارهّ صحنهّ بازی کردن با شیر اکسیژن: این صحنه به نظر من نوعی براعت استهلال است که نشان می‌دهد که رفتار ما ممکن است چه عواقب ناخواسته‌ای داشته باشد. مشخصاً بیرون کردن نادر راضیه را چنین است.
   دربارهّ تهمت دزدی: فکر می‌کنم مسالهّ اصلی "استاندارد معرفتی و اخلاقی" نیست. مساله تصوری کلیشه ای است افراد دو طبقه از هم دارند. نادر بدیهی می‌گیرد که طبقهّ فرودست حتماً انگیزهّ دزدی دارد. همانطور که مریلا زارعی فکر می‌کند مرد این طبقه حتماً همسرش را کتک می‌زند. در مقابل حجت بدیهی می‌گیرد که طبقهّ برخوردارتر از او بی‌دینتر است و یا اگر مریلا زارعی به خانهّ نادر رفت و آمد دارد حتماً با او رابطه هم دارد. البته در فیلم می‌بینیم که تقریباً تمام این تصوارات کلیشه ای نادرستند.

   پاسخ

3. @ناشناس اول: اسم حجت چند بار گفته میشود، از جمله در خانه اش در اواخر فیلم.

   پاسخ

4. می شد اسم نادر را در روگرفت اول فیلم خواند

   پاسخ

5. فیلم را تازه این هفته دیدم، و دوبار هم. به نظر من صحنهٔ بازی با اکسیژن صحنهٔ مهمی بود. این حس را تشدید می‌کرد که اوضاع آنقدر افتضاح است که به جای پرستار حرفه‌ای یک زن کم‌تجربه و نیازمند و یک بچهٔ چهار ساله با بیمار تنها هستند و هر اتفاق خطرناکی ممکن است بیفتد. خطر دائمی آسیب به بیمار، گم شدنش، زمین خوردنش، و در کنار همهٔ اینها استیصال راضیه حتی قبل از حادثهٔ اصلی داستان فضای ملتهبی ساخته بود.

   بعدتر، وقتی که پدر نادر دیگر حرف نمی‌زد، ساده‌ترین توضیح برای مایی که همه چیز را دیده بودیم این بود که علت اصلی همان اکسیژن است. این را از دوستی که با هم فیلم را دیدیم هم شنیدم.

   پاسخ