خیسیِ ملایمِ مدامِ گرمِ دستِ عرقکردهاش. حرف میزنیم از سیاست و ابوالفضل بیهقی و دهخدا و نهجالبلاغه. از اینکه گویی دست بخشی از تن نیست—گرچه مدرنتر از آن است که مادّیگرا نباشد. ترافیکِ سنگینِ لذیذ.
خلوتِ امن. هوشی که از چشمهای بستهاش هم میتراود.
روشنیِ کلاماش رفته وقتی سعی میکند بگویدم که چرا رابطهاش با تناش خوب نیست و چرا از لذت گریزان شده بوده است و چگونه است که مدتی است تا لذت اصلاً برایش بیمعنا است. نمیفهمم، هیچ، گرچه محبت فضا را گرفته. بهشوخی دشناماش میدهم: استعدادت برای فلسفهی قارهای جداً خوب است. محبت. آشنا بودنِ جنسِ پوستِ صورتِ من. بعد، دیگر همان جملههای نامفهوم هم بیرون نمیآید، سعی اگرچه میکند گاهی. وقتِ جدا شدن نگرانِ آزاردیدهبودنِ من است، و من خلسهام شروع شده. شبِ شلوغِ بزرگراه، و باخ که میشود تا ابد گوش کرد.
پیامکی برایم میفرستد در جوابام. به خطِ فارسی نوشته. بعضی نشانهها نامفهوماند.
گرچه فیلسوف ما وقتی نقد جنبش سبز میکند چنان پوزیتیوست میشود که برای فردی که مثل داستان مولوی پسگردنی محکمی خورده استدلال جبر و اختیار میکند اما احوال شخصیهنویسیهایش رنگی از آن یکجانبهنگری و خشکاندیشی ندارد. خدایا این را به آن بگردان.
بهانهای بود برای ابراز حظ از نوشتجات از طرف یک غربتی
او کاملاً میتوانست من باشد.
مفهومي:
بله؛ زندگي همين است. برخي نشانههاي پيامك در برخي گوشيهاي همراه خوانده نمي شوند. همان پيامك با گوشياي ديگر ، نصب نرمافزار و يا پيشرفت سامانهي انتقال پيام، خوانده ميشود.
مرورِ تفكّرآميز از همين رو خوب است.
————————————–
ويرايشي:
«تا» در "…مدتی است تا لذت اصلاً برایش بیمعنا است…" نامفهوم است.
سليقهاي است اما «ترافيك سنگين لذيذ» فضايي را كه در حال شكل گيري در ذهن خواننده است ميشكند(انتخاب كلماتش و نه مفهومش).
————————————-
تحقيقي:
برگمان؟
http://www.tebyan.net/Literature_Art/Cinema/WorldCinema/Overview/2007/8/8/44343.html
دوستی که به کاربرد تا ایراد گرفته :
خواجه بوسهل زوزنی چند سال است تا گذشته شده است و به پاسخ آنکه از وی رفت گرفتار (از ذکر بردار کردن حسنک).
ممنون ناشناس.
لطفاً كمي بيشتر به من ياد مي دهي؟
ايراد نگرفتهام، نمي دانم. لطفاً ياد بده كه «تا گذشته شده است» يعني چه؟
این نوشته مرا عجیب به یاد ِ دوستی انداخت که دوست ترش می داشتم/می دارم(؟).
و"ترافیک ِ سنگین ِ لذیذ" دقیقا همان چیزیست که می بایست باشد…
و بعضی نشانه ها که نا مفهوم اند…
این وبلاگ دیگه خونه من شده!
از مطالبش فوق العاده حظ می برم.
[سکوت]
[سکوت]
[سکوت]
نشانه ها که هنوز هم ساکت اند …
بعضی آدم ها نامفهومند….
گاهی زندگی نامفهوم است….
به گمانم پيدا كردم!
«تا» در اينجا يعني «كه»
*و خواجه بوسهل زوزنی چند سال است تا گذشته شده است، و به پاسخِ آن که از وی رفت گرفتار
*در آن جهان، گرفتار پاسخ گفتن به کارهایی است که در این جهان کرده است.
منبع:
http://www.aftab.ir/articles/art_culture/literature_verse/c5c1167956556_story_p1.php
«و باخ که میشود تا ابد گوش کرد»اش خيلي خوب بود.
چقدر عجيب اين متن برام آشناست!
اصلاح طلبان حکومتی ابراز حظشون هم "سبحان الله ما عظم شأنی" است.
زیادی زیباست. انتظار این میزان راست مغزی را از شما نداشتم.
دیوانه!
مي توانم از حسادت بتركم
…
چهقــــــدر این نوشتهات را دوست دارم. و چهقدر تو را در این نوشته.